Etiopia to jeden z największych kryzysów humanitarnych na świecie. Według danych ONZ, pomocy potrzebuje tam ponad 24 000 000 ludzi – większość w kontekście żywności i grożącemu im niedożywienia i głodu. Głód mógł być przyczyną śmierci nawet połowy ofiar wojny domowej, która rozrywała kraj od końca 2020 do października 2022 roku. Według szacunków badaczy Uniwersytetu Gandawskiego1, opartych m. in. na zdjęciach satelitarnych pól uprawnych oraz doniesieniach o masakrach ludności cywilnej, całkowita liczba cywilnych ofiar konfliktu może sięgać do 600 000 osób.

• To oznaczałoby, że konflikt w Etiopii byłby najkrwawszym konfliktem XXI wieku, a liczba ofiar cywilnych mogłaby być porównywana jedynie z trwającą już ponad 12 lat wojną w Syrii – komentuje Małgorzata Olasińska-Chart z Polskiej Misji Medycznej – Niedożywienie i głód uderzają najmocniej w najsłabszych, czyli noworodki. Stąd naszą pomoc kierujemy właśnie do najmłodszych dzieci, bo to, czy im pomożemy, będzie decydować o ich zdrowiu i życiu.

Dostęp do medycznej opieki jest dla przeciętnego mieszkańca Etiopii bardzo ograniczony. Wskaźnik liczby lekarzy do pacjentów wynosi w tym kraju 1:50 000, a pielęgniarek 1:5000 i jest najniższy w Afryce Subsaharyjskiej. Zróżnicowana geografia Rogu Afryki i trudności z pokonywaniem odległości miedzy domem a szpitalem zagrażają najmłodszym pacjentom. Sytuacji nie polepszyła wojna domowa, a na niedożywienie mają wpływ również susze – przez pięć lat z rzędu w porze deszczowej opady były bardzo niskie i nie wystarczały dla normalnego działania rolnictwa.

• Wspieramy konkretny szpital w mieście Woliso, w którym opieką medyczną i dożywianiem objętych zostanie na początek 850 noworodków – dodaje Małgorzata Olasińska-Chart – W planach jest również zakup ratującego życie sprzętu, jak koncentratory tlenu czy inkubatory.

Susze, które dodatkowo pogłębiają kryzys żywnościowy w Rogu Afryki, są według badaczy jednoznacznie powiązane z ocieplaniem się klimatu. Według jednego z badań2, ich częstotliwość – w porównaniu do czasów, gdy działalność człowieka nie wpływała bezpośrednio na klimat – wzrosła nawet o 100 razy.