Najtragiczniejsza powódź XXI wieku
15.09.2023
Czas czytania
2 minuty
Powódź w Libii jest już najtragiczniejszą powodzią XXI wieku – według lokalnych władz, liczba ofiar przekroczyła 11 000 osób i będzie nadal wzrastać. Cyklon Daniel, który uformował się kilka dni temu na Morzu Śródziemnym, zdewastował północno-wschodnią Libię wywołując niespotykaną dotychczas skalę zniszczeń. Polska Misja Medyczna wraz z jordańską organizacją JHAS pomogą mieszkańcom Libii i wesprą tamtejsze szpitale.
Rzadko występująca burza subtropikalna przyniosła ze sobą intensywne opady deszczu, które przykryły libijskie wybrzeże warstwą wody. 10 września, wraz z nasileniem się sztormu, występujące okresowo rzeki w krótkim czasie zmieniły się w wartkie potoki, a te w niekontrolowane rozlewiska przykrywające całe miasta. Szacowana liczba przekroczyła w tym momencie już 11000, a kolejnych 10 000 osób uważa się za osoby zaginione. Sytuacja jest najgorsza w stutysięcznym mieście Darna gdzie doszło do zniszczenia dwóch tam. Do tej pory część kraju znajduje się pod warstwą zanieczyszczonej wody. Wysokie temperatury, nawet w nocy przekraczające 20 stopni, potęgują ryzyko epidemii – utrzymująca się długo woda grozi wystąpieniem cholery, salmonellozy i tężca. Do tego zniszczona infrastruktura utrudnia odpompowanie i oczyszczanie wody. Niezbędna jest ewakuacja mieszkańców na położone wyżej tereny i zorganizowanie miejsc tymczasowego pobytu, jednocześnie wciąż poszukując zaginionych.
Posiadamy już pierwsze listy z zapotrzebowaniem od szpitali, to w dużej mierze środki przeciwbakteryjne i przeciwzakażeniowe. Na miejscu działa nasz lokalny partner, organizacja JHAS, z którą współpracujemy od wielu lat w obszarze Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. To właśnie oni pomagają nam zebrać informacje o zapotrzebowaniu i sytuacji mieszkańców. Będziemy się skupiać na dostarczeniu pomocy medycznej i wsparciu placówek, do których trafiają poszkodowani – mówi Dorota Zadroga z Polskiej Misji Medycznej.
Do zabezpieczenia podstawowych potrzeb mieszkańców konieczne jest dostarczenie wody pitnej, racji żywnościowych i pożywienia dla niemowląt, do tego konieczne jest zapewnienie tymczasowego schronienia dla osób, które straciły dach nad głową. Część działań musi być jednak skoncentrowana na zapobieganiu kolejnym katastrofom, tym razem będących następstwem mieszających się w wodzie zanieczyszczeń.
Potrzeby są olbrzymie. Dotyczy to nie tylko osób poszkodowanych w powodzi, brakuje też sprzętu medycznego dla samych pomagających. Olbrzymim zagrożeniem jest teraz zanieczyszczona woda: wiele jej źródeł zostało zanieczyszczonych, żywioł niósł ze sobą ciała zmarłych, zniszczył też niektóre cmentarze. To powoduje, że kontakt z nią może skończyć się niebezpiecznym dla zdrowia zakażeniem. Potrzebne są nam pilnie leki antybakteryjne i szczepionki, choćby przeciw tężcowi. Najtrudniejsza sytuacja jest oczywiście w Dernie, ale w innych miastach też mamy wiele ofiar i zniszczeń. Wiele osób ucieka ze swoich domów, często ich już po prostu nie ma. Potrzebują schronienia, żywności, dostępu do czystej wody, ale nie jest to łatwe, ponieważ praktycznie każde miasto na wybrzeżu zostało dotknięte powodzią. Libia jest bardzo rodzinnym krajem, a zdarzyły się tragedie, w których zginęły wszystkie osoby w wielopokoleniowych domach, całe rodziny w jednej chwili zniknęły z powierzchni ziemi. Ale być może w jeszcze trudniejszej sytuacji są osoby, które przeżyły jako jedyne, tracąc swoich bliskich – to one są teraz w najgorszym stanie psychicznym i jest im potrzebne wsparcie. Libia jest teraz zjednoczona – ludzie ze wschodu i zachodu ruszyli pomagać ramię w ramię. Nie liczą się poglądy polityczne czy religijne. Jeśli cokolwiek dobrego może wyniknąć z tej tragedii, to to, że jesteśmy w jej obliczu po raz pierwszy od dawna wszyscy razem – dodaje Omar Bensrity, przedstawiciel Polskiej Misji Medycznej i JHAS w Libii.
Wpłacam na
